به گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل میزگرد موضوع کیگالی و تأثیر آن بر آب و هوا برگزار شد.
سی و چهارمین نشست طرفین پروتکل مونترال (MOP 34) نوامبر 2022 اصلاحیه کیگالی و تأثیر بالقوه آن بر آب و هوا
در سوم نوامبر 2022 طرف های پروتکل مونترال سی و چهارمین اعضای میزگرد چالش های اجرای اصلاحیه کیگالی و تأثیر بالقوه آن بر آب و هوا با اشاره به میراث و موفقیتهای پروتکل مونترال مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
اشاره ای به طورخلاصه به ایده های مطرح شده در میزگرد:
* اهمیت حفظ دستاوردهای پروتکل مونترال در 35 سال گذشته به طور بالقوه با اجرای اصلاحیه کیگالی به دست خواهد آمد (جلوگیری از گرم شدن تخمینی 0.5 تا 1 درجه سانتیگراد).
* افزایش مشخصه های پروتکل مونترال و آگاهی در مورد پتانسیل آن که قادر به هم افزایی بیشتر با سایر توافقنامه ها و برنامه های چند جانبه می‌گردد.
* مشارکت‌های موفقیت‌آمیز ایجاد شده تحت پروتکل مونترال در میان همه ذینفعان، برای ترویج رویکرد و دیدگاه جامع در اجرا و تحقق همه مزایای پروتکل مونترال و ادامه همکاری عمومی و خصوصی تحت اصلاحیه کیگالی.
* نگرش کلی به ادغام چارچوب ها و نهادهای اجرایی پروتکل مونترال در تلاش برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی به ویژه در سطح ملی کشورها برای هماهنگی بهتر، استفاده کارآمدتر از منابع و تأثیر بیشتر آن.
* اهمیت اشتراک گذاری دستاوردهای موفق پروتکل برای تکرار دوباره و رتبه یا مقیاس بندی شیوه‌های مؤثر آن برای اجرای اصلاحیه کیگالی و دستیابی به مزیتهای بالقوه آن برای ازن و اقلیم.
مثلاً: قرارداد سبز اروپا، که شامل ابزارهایی با هدف کاهش گازهای گلخانه ای فلوئوردار، از جمله HFC ها، در سراسر اتحادیه اروپا بود می تواند یکی از این تجارب موفق باشد.
دستورالعمل بهره وری انرژی در قرارداد سبز اروپا برای ارزیابی و برنامه ریزی برای گرمایش و سرمایش منطقه ای، ملی و محلی و ارتقای راندمان گرمایش و سرمایش بهتر، شامل جایگزینی سریع سیستم های قدیمی و ناکارآمد و حذف تدریجی سیستم های سوخت فسیلی ارائه شده و بطورکلی افزایش استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در گرمایش و سرمایش.
تجربه دیگری از گرانادا ، جایی که برنامه اقدام ملی خنک سازی به ذینفعان کمک کرده است تا مجموعه ای از اقدامات یکپارچه را برای رسیدگی به چالش‌های مربوط به بخش خنک کننده و تسریع انتقال آن ایجاد کنند. کاهش انتشار احتمالی ناشی از حذف تدریجی HFC و بهره وری انرژی در بخش خنک کننده نیز در دومین به روز رسانی سهم تعیین شده ملی کشور گنجانده شده است.
*کلید تحقق پتانسیل اصلاحیه کیگالی، تکیه بر علم است. کمک به طرف های ماده 5 از طریق بودجه کافی، به موقع و قابل پیش بینی برای انتقال به جایگزین های HFC، ظرفیت سازی، پروژه های توانمندسازی و فعالیت های تقویت نهادی؛ پشتیبانی از شبکه های منطقه ای ازن؛ بازیابی، احیا و دفع مبرد.
*چالش‌های اجرای اصلاحیه کیگالی شامل دسترسی به فناوری‌های جایگزین، آموزش تکنسین‌های بخش خدمات؛ ظرفیت سازی فنی و تجهیزات برای مأموران گمرک برای امکان کنترل انواع گازها؛ اجرای موثر سیستم سهمیه بندی و صدور مجوز؛ پرداختن به خطرات مرتبط با حمل و نقل ایمن هیدروکربن ها؛ تقویت بازیابی و بازیافت مبرد؛ توسعه استانداردهایی برای صدور گواهینامه تکنسین های تبرید و تهویه مطبوع است. علاوه براین بودجه کافی برای کمک به کشورهای در حال توسعه جزیره ای کوچک و سایر کشورهای مصرف کننده کم حجم که نمی توانند از صرفه های اقتصادی آن بهره مند شوند، مورد نیاز می باشد.
با این حال، عملیات احیاء مواد مخرب لایه اوزن می‌تواند به طور ناخواسته عمر تجهیزات قدیمی و ناکارآمد را افزایش دهد درحالیکه همزمان امکان نشت همین مواد کنترل‌شده را در جو افزایش خواهد داد. بنابراین احیا می‌تواند اثرات مثبت یا منفی متفاوتی داشته و باید در سیاست گذاری به دقت مورد توجه قرار گیرد.
هرچند توسعه برنامه‌های اقدام ملی حوزه سرمایش کمی پیچیده به نظر می رسد، اما فرصتی عالی برای مشارکت همه ذینفعان برای دستیابی به دیدگاهی جامع نسبت به نیازهای خنک‌کننده، توسعه فعالیت‌های مرتبط با هم و افزایش آگاهی از اهداف و راه‌های دستیابی به آنها فراهم می‌کند. معمولاً سیاستگذای مؤثرتر واقع می‌گردد که همه ذینفعان در طراحی آن مشارکت داشته باشند.
برنامه‌های اقدام ملی سرمایش همچنین شامل اقداماتی نظیر سرمایش غیرفعال، بهره‌وری انرژی و تدارکات سبز علاوه بر اقدامات اصلی که به‌طور سنتی برای اجرای پروتکل مونترال استفاده قرار می گیرد نیز می باشد، برای مثال، ارتقاء و به روز رسانی مهارت‌های تکنسین‌های خدمات تبرید و تهویه مطبوع.
بی شک موفقیت پروتکل مونترال بدون بخش خصوصی امکانپذیر نبود. در حالی که این پروتکل چشم انداز و مسیرهای روشنی را برای صنایع مربوطه در مورد چگونگی نیاز به توسعه آنها ارائه کرده است، همزمان به آنها زمان کافی برای انتقال به مواد و فن‌آوری های جایگزین نیز داده است.
سرمایش به عنوان یک سرویس یک فرصت تجاری جدید است که در آن شرکت‌ها در تجهیزات سرمایشی کارآمد برای مشتریان سرمایه‌گذاری می‌کنند و هزینه خدمات و همچنین از طریق صرفه‌جویی در مصرف انرژی دریافت می‌کنند.
جهان در حال گرم شدن، ضرورت توجه کافی به سیستمهای سرمایش را می‌رساند. بنابراین با توجه به سهم بالای این سرویس در آینده باید از مبردهای تخریب کننده لایه ازن صفر و گرمایش پایین کره زمین استفاده کرد و به عنوان یک راه حل موثر سازگاری با آب و هوا کارآمد، در دسترس و مقرون به صرفه باشد.
انتهای پیام